Voor altijd

13 februari 2025

Hij was haar jeugdliefde en nooit was ze hem vergeten. Met haar ouders emigreerde ze naar Amerika waar ze trouwde en kinderen kreeg. Het bloed kroop echter waar het niet gaan kon en na 35 jaar huwelijk liet ze alles achter en kwam terug naar Nederland op zoek naar haar jeugdliefde. Hier werd ze mijn buurvrouw en later vriendin.

Ze vonden elkaar weer terug en na erg veel perikelen besloten ze het laatste stuk van hun leven samen te delen en deze jaren door te brengen bij haar kinderen en kleinkinderen in Amerika. De boedel was ingepakt en de container voor de verscheping van hun spullen besteld. 

Hun huwelijksdag was vol liefde en geluk, samen met hun inner-circle. In de wittebroodsweken kreeg ik een telefoontje van haar, ze moest even naar het ziekenhuis voor een laatste check-up voordat ze naar Amerika gingen en of ik nog even langs wilde komen. In het ziekenhuis bleek ze acute leukemie te hebben en ze overleed twee dagen later in het bijzijn van haar man en mij. 

Haar uitvaart was vol verdriet, maar ook vol dankbaarheid. Ze had haar gevoel gevolgd en had de gelukkigste periode in haar leven gehad. 

Twee maanden later kreeg ik een telefoontje van haar man, of ik langs wilde komen om een kop koffie te drinken, hij wilde met me praten over wat zaken. Hij vertelde me ernstig ziek te zijn en niet meer lang te leven te hebben. Zijn hart was gebroken. 

Binnen drie maanden waren beide overleden, voor altijd weer samen. 

Ireen van Eck
Uitvaartverzorger

Dit verhaal is gepubliceerd met goedkeuring van de nabestaanden.