Trots op het zorgteam

6 april 2023

Zijn er woorden voor wanneer je aan je zoon moet vertellen dat zijn rots in de branding, zijn grote voorbeeld, zijn maatje, zijn vader gaat overlijden? Hoe moet je dat gaan vertellen?

De weg er naartoe was lang en er was zeker weleens gesproken over wat je wilt wanneer je doodgaat. Zeker bij ons aan tafel, omdat het mijn werk is. Maar wanneer de dood bij jezelf op de deur klopt, is het ineens een heel ander verhaal. We hebben onze zoon gevraagd waarmee we hem konden helpen en het antwoord was, “Laat me maar, ik zie het dan wel.” Dat kwam eerder dan we hadden gehoopt. Met elkaar hebben we zijn pap, en hij ons, in liefde losgelaten.

Boosheid, verdriet, opluchting, tranen en zichzelf opsluiten in zijn kamer volgde. Tot het moment dat mijn collega’s van het zorgteam kwamen en de verzorging kwamen doen. Een collega wist onze zoon erbij te betrekken en samen hebben ze pap verzorgd en opgebaard. Er was trots in de ogen van onze zoon; dat hij dit had mogen en kunnen doen.

Toen mijn collega’s klaar waren met hun werkzaamheden voor die dag, hebben we frietjes gehaald en met elkaar gegeten, herinneringen opgehaald, samen gelachen en gehuild. Nadat ze weggingen en we weer samen waren, realiseerde ik me hoe belangrijk het contact met onze mensen van het zorgteam is. Zij zijn het eerste contact met de mensen waar een dierbare is overleden. Trots ben ik op ze en dankbaar dat ze ook ons verdriet zo enorm goed aangevoeld hebben.

Ireen van Eck
Uitvaartverzorger